• Blog
  • Kategorie
    • Islandia
      • Fiordy Wschodnie
      • Fiordy Zachodnie
      • Mroźna Północ
      • Południe Islandii
      • Środek Wyspy
      • Wskazówki
      • Społeczeństwo
    • Włochy
      • Liguria
      • Rzym
    • Wyspy Kanaryjskie
    • Kuba
    • Przemyślenia
    • Weganizm
    • Wywiady
  • Moja książka
  • O mnie
0

Włoskie Wspomnienia: Manarola, Volastra

26 września 2022

                                                               Manarola

Gdy zobaczyłam miejscowość Manarola, zapomniałam o schodach. W trakcie trasy poznałam również włoską rodzinę, która nie potrafiła za bardzo mówić po angielsku, ale jakoś się dogadaliśmy 😉 Pomagalismy sobie w uchwyceniu wyjątkowych momentów, widocznych w poście o Riomaggiore 🙂 Uwilebiam te spotkania z niektórymi Włochami czy Hiszpanami, mimo że nie mówimy tym samym językiem, zawsze się jakoś dogadamy 🙂 Żałuję, że nie możemy lepiej się porozumieć. Dajcie mi jednak czas; naukę włoskiego zaczynam od października, z kobietą która zaraziła mnie miłością do Włoch jeszcze zanim do nich przyjechałam- Primo Cappuccino.  Uwielbiam brzmienie języka włoskiego i hiszpańskiego, tak odmienne od islandzkiego.

Manarola, kolejne miasteczko Cinque Terra, wyróżniająca się wręcz bajkowym położeniem w dolinie i pnącymi się nad nią winnicami tarasowymi. Z owoców zebranych tutaj produkuje się popularne w Cinque Terre wina; bianco (białe, wytrawne) oraz słodkie i z większą mocą- Sciacchetra.

Miasteczko nie ma rozległego planu ulic; właściwie złożone jest z dwóch, Via Antonio Discovolo oraz Via Renato Biroll. Przedziela je plac główny. Uliczki ciągną się przez całe miasteczko.

W maisteczku główną świątynią jest kościół Chiesa di San Lorenzo (św Wawrzyńca). Wawrzyniec jest jego patronem “dopiero” od XV wieku, wcześniej była nim Matka Boska.  

Spacerując  ulicą Via Antonio Discovolo miniemy  odrestaurowany budynek młyna oraz przylegający do niego kamień młynowy.  Niegdyś wiele młynów wznosiło się w tym obszarze,. Niestety, nie zachowały się do dziś. Prawdopodobnie nazwa Manarola wywodzi się właśnie od określenia “wielkie koło” (łac. magna roea), co miało nawiązywać do młynów istniejących dawniej na tym obszarze.

Miasteczko samo w sobie jest atrakcją!  Lepiej możemy je zaobserwować z restauracji Nessun Dorma

Pamiętam, że siedziałam na ławkach z pięknym widoiem, które nie nalezały do restauracji. Wstęp tam był wolny. Zjadłam tam batonika, kanapkę i podjęłam decyzję, że muszę się stąd jak najszybciej wynieść gdyż… tłum turystów był nie do zniesienia. Ruszyłam więc na trasę.

 

                                                    Punkty Widokowe

Na skale znajdującej się na północnej stronie, w części portowej możemy zauważyć zachęcającą trasę prowadzącą do niewielkiego ogrodu, który jest moim zdaniem najlepszym punktem widokowym w Manaroli. Ważne jest również to, że wstęp tutaj jest całkowicie bezpłatny Miejsce to jest też idelanym do oglądania zachodu słońca, na który ja nie zdążyłam., a dlaczego? O tym dowiecie się z kolejnego postu. Jeżeli planujecie oglądać tam zachód słońca, to lepiej pojawcie się wcześniej aby inni turyści Was nie ubiegli.

 

 

 

                                     Trasa 1 Manarola  – Volastra – Corniglia

Czas przejścia: około 2h 30 min

Długość: 5km

Trasę znalazłam idąc za turystami. Musiałam dojść do Via Antonio Discovolo 140, a potem ruszyć w górę. Lazurowa Ścieżka była zamknięta (po cóż mi była ta karta na trekking?). Tutaj był szał! 1200 schodów, gwałtowne podejścia. Długa trasa. Jednak… BYŁO WARTO! Ta trasa podobała mi się najbardziej (tak przejdę jeszcze jedną).  Przepiękne widoki na miasteczko, las no i te schody. Nie polecam tej trasy osobom nieco słabszym fizycznie. W pełnym słońcu może Cię ona wykończyć.  Łatwiejsza do pokonania jest trasa od Strony Corniglii do Manaroli.

 

 

 

 

Gdy tak wędrowałam przez leśne ostępy, przechodząc przez splątane  wrzosy i kasztany tworzące nierealistyczne tunele, napotkałam mężczyznę grającego na organach, pies dzielnie trwał obok niego. Kolejne wyjątkowe doświadczenie. Już wcześniej słyszałam muzykę, ale myślałam, że rozbrzmiewa ona tylko w mojej głowie. Później zobaczyłam uśmiechniętego grajka. Cudownie było wędrowac słysząc muzykę. Droga prowadziła mnie przez pola drzew oliwnych i winnic prosto do Volastry.

 

 

 

 

                                                                            Volastra

Miejscowość, która niegdyś nosiła nazwę  Vicus Oleaster czyli ” wieś gajów oliwnych”. Volastra skojarzyła mi się z miastem duchów. Nie było zbyt wielu ludzi, jedynie miejscowi, których jest tutaj około 200.  Najbardziej znanym budynkiem w Volastra jest Nostra Signora Della Salute. Kościół jest zbudowany w stylu romańskim, prawdopodobnie z XII w. Chciałam zostać  dłużej, w tym opustoszałym miasteczku, ale niestety gonił mnie czas (ah te ulewne deszcze poprzedniego dnia).

 

 

 

Z wielkim żalem opuściłam jego mury i ruszyłam dalej w stronę Corniglii. Dalej, tam gdzie prowadzi słońce!

 

Panna Sarna
Panna Sarna

Powiązane wpisy

16 stycznia 2023

Włoskie Wspomnienia; Vernazza, Monterosso


Czytaj dalej
3 października 2022

Włoskie Wspomnienia; Corniglia


Czytaj dalej
19 września 2022

Włoskie Wspomnienia: Riomaggiore


Czytaj dalej

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Panna Sarna

Zauroczona Islandią poszukiwaczka przygód i natchnienia marzycielka mieszkająca na północy od 30. czerwca 2018 roku. Islandia to jedno z tych miejsc, które TRZEBA zobaczyć. Wszystko jest tu inne! Styl życia, myślenia, krajobrazy, a także ludzie! Jedyne czego żałuje to to, że nie odkryła tego kraju wcześniej - jeszcze w trakcie studiów!

Najnowsze wpisy

  • Planowanie Podróży Dookoła Świata
  • Rozstania na emigracji
  • Włoskie Wspomnienia; Vernazza, Monterosso
  • Włoskie Wspomnienia; Corniglia
  • Włoskie Wspomnienia: Manarola, Volastra

Najnowsze komentarze

  • Włoskie Wspomnienia: Manarola, Volastra - Panna Sarna - Włoskie Wspomnienia: Riomaggiore
  • Panna Sarna - Nauka islandzkiego, runda trzecia!
  • Panna Sarna - Randkowanie z Islandczykami
  • Włoskie Wspomnienia: Riomaggiore - Panna Sarna - Włoskie Wspomnienia: Portovenere
  • Mexx - Randkowanie z Islandczykami
© Copyright PannaSarna.blog . Wszystkie prawa do treści oraz grafik zastrzeżone. Kopiowanie zabronione.

Zanim wyjdziesz zerknij jeszcze tutaj

pannasarna

Zamknij